ভাৰত

ভাৰত বা ভাৰতীয় প্ৰজাতন্ত্ৰ (ইংৰাজী: Republic of India) দক্ষিণ এছিয়াত অৱস্থিত এখন সাৰ্বভৌম গণতান্ত্ৰিক ৰাষ্ট্ৰ। ভৌগোলিক আয়তনৰ ফালৰ পৰা ভাৰত পৃথিৱীৰ ভিতৰত সপ্তম বৃহত্তম ৰাষ্ট্ৰ, জনসংখ্যাৰ ফালৰ পৰা দ্বিতীয় তথা সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰ। দক্ষিণে ভাৰত মহাসাগৰ, পশ্চিমে আৰৱ সাগৰ আৰু পূবে বঙ্গোপ সাগৰৰ দ্বাৰা পৰিবেষ্টিত ভাৰতৰ মুঠ উপকূলৰ দৈৰ্ঘ্য হ'ল ৭৫১৭ কিলোমিটাৰ (৪৬৭১ মাইল)। এই দেশৰ চাৰিসীমাত অৱস্থিত ৰাষ্ট্ৰসমূহ হ'ল: পশ্চিমে পাকিস্তান, উত্তৰ-পূবত চীন, নেপাল আৰু ভূটান, পূবে বাংলাদেশ আৰু ম্যানমাৰ। ভাৰত মহাসাগৰৰ মাজত অৱস্থিত শ্ৰীলঙ্কা, মালদ্বীপ আৰু ইন্দোনেচিয়া লগতে থাইলেণ্ড ভাৰতৰ নিকতৱৰ্তী ৰাষ্ট্ৰ। হিন্দু সভ্যতাৰ বসতি অঞ্চল তথা ঐতিহাসিক বাণিজ্য পথ আৰু একাধিক বিশাল সাম্ৰাজ্যৰ পটভূমি ভাৰতীয় উপমহাদেশ ইয়াৰ সুদীৰ্ঘ অৰ্থনৈতিক আৰু সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ বাবে সুপৰিচিত। পৃথিৱীৰ চাৰি প্ৰধান ধৰ্ম- হিন্দু, বৌদ্ধ ধৰ্ম, জৈন ধৰ্ম আৰু শিখ ধৰ্মৰ উৎপত্তি ভাৰতত। খ্ৰীষ্টীয় প্ৰথম সহস্ৰাব্দত খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম, ইহুদি ধৰ্ম, খ্ৰীষ্টীয় আৰু ইছলাম ধৰ্ম ভাৰতত প্ৰৱেশ কৰে আৰু বিধিতাময় ভাৰতীয় সভ্যতাৰ সৃষ্টি কৰে। অষ্টাদশ শতিকাৰ প্ৰথম ভাগত ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী ভাৰতত প্ৰৱেশ কৰে আৰু লাহে লাহে ভাৰতৰ ভূ-খণ্ডক নিজৰ অধীন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। ঊনবিংশ শতিকাৰ মাজ ভাগলৈকে সমগ্ৰ ভাৰত ব্ৰিটিছ যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ উপনিবেশত পৰিণত হয়। অৱশেষত অহিংস গৌৰৱময় স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ফলত ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত ভাৰতে এখন স্বাধীন ৰাষ্ট্ৰ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰে।

ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা

অ · আ · ই · ঈ · উ · ঊ · ঋ · এ · ঐ · ও · ঔ
ক · খ · গ · ঘ · ঙ · চ · ছ · জ · ঝ · ঞ · ট · ঠ · ড · ঢ · ণ · ত · থ · দ · ধ · ন · প · ফ · ব · ভ · ম · য · ৰ · ল · ৱ · শ · ষ · স · হ · ক্ষ · ড় · ঢ় · য়

উদ্ধৃতিসমূহ

অ

• এনে নহয় যে ভাৰত কেতিয়াও স্বাধীন দেশ নাছিল। কথাটো হ’ল আমাৰ যি স্বাধীনতা আছিল সেয়া হেৰুৱাই পেলাইছিলোঁ। সেয়া দ্বিতীয়বাৰ হেৰুৱাব লগীয়া হ'ব নেকি? এই চিন্তাই মোক ভৱিষ্যতৰ বাবে আটাইতকৈ বেছি উদ্বিগ্ন কৰি তোলে। মোক যিটোৱে বহুত বিচলিত কৰে সেয়া হ’ল যে ভাৰতে ইয়াৰ আগতেও নিজৰ মানুহৰ অবিশ্বাস আৰু বিশ্বাসঘাটকতাৰ বাবে স্বাধীনতা হেৰুৱাই পেলাইছিল।
  • ভাৰতীয় সংবিধান সভাত ডাঃ বি.আৰ. আম্বেদকাৰৰ সামৰণি ভাষণ, ২৫ নৱেম্বৰ ১৯৪৯।মালহোত্ৰা আৰু নিলাকান্তনৰ "ব্ৰেকিং ইণ্ডিয়া: ওয়েষ্ট্ৰাৰ্ন ইন্টাৰৱেশন ইন দ্ৰাবিড়িয়ান এণ্ড দলিত ফল্টলাইন"ৰ পৰা উদ্ধৃত।
• ভাৰতত মই পৃথিৱীত বাস কৰা মৰ্ত্যলোকৰ এটা জাতি পাইছিলোঁ, কিন্তু ইয়াৰ প্ৰতি আনুগত্য প্ৰকাশ কৰা নাছিল। নগৰত বাস কৰা, কিন্তু সেইবোৰৰ লগত স্থিৰ নহয়, সকলো বস্তুৰ অধিকাৰী কিন্তু একোৱেই নহয়।
  • কিশোৰ গান্ধীৰ দ্য ট্ৰেঞ্জিচন টু এ গ্ল’বেল ছ’চাইটি (১৯৯১)ত উদ্ধৃত ট্যানাৰ এপ’লনিয়াছ, পৃ. ১৭, আৰু পিটাৰ মছৰ দ্য এজ অৱ এলিফেণ্টছ (২০০৬)ত, পৃ. v
• ভাৰতত এইটোও উল্লেখযোগ্য যে সকলো ভাৰতীয়ই স্বাধীন আৰু কোনো ভাৰতীয় একেবাৰেই দাস নহয়। এই ক্ষেত্ৰত ভাৰতীয়সকলে লেচিডেমনিয়ানসকলৰ লগত একমত। তথাপিও লেচিডেমনিয়ানসকলৰ দাসৰ বাবে ব্যৱস্থা আছে, যিয়ে দাসৰ কৰ্তব্য পালন কৰে; কিন্তু ভাৰতীয়সকলৰ কোনো দাস নাই, কোনো ভাৰতীয় দাস হোৱাটো কাম্য নকৰে।
  • আৰিয়ান, আনাবাচিছ আলেকজেণ্ড্ৰি, সপ্তম কিতাপ : ইণ্ডিকা, এডগাৰ ইলিফ ৰবছনে অনুবাদ কৰা মতে (১৯২৯), পৃ. ৩৩৫
• কোনো ভাৰতীয়ই কেতিয়াও যুদ্ধপ্ৰিয় অভিযানত নিজৰ দেশৰ বাহিৰলৈ যোৱা নাছিল, ইমান ধাৰ্মিক আছিল তেওঁলোক।
  • আৰিয়ান, আনাবাচিছ আলেকজেণ্ড্ৰি, সপ্তম কিতাপ : ইণ্ডিকা, এডগাৰ ইলিফ ৰবছনে অনুবাদ কৰা মতে (১৯২৯), পৃ. ১৮
• যুগ যুগৰ ভাৰত মৃত নহয় আৰু তাই নিজৰ শেষ সৃষ্টিশীল শব্দও কোৱা নাই; তাই জীয়াই আছে আৰু এতিয়াও নিজৰ আৰু মানৱ জনগোষ্ঠীৰ বাবে কিবা এটা কৰিবলগীয়া আছে। আৰু যিটো এতিয়া জাগ্ৰত হ’বলৈ বিচাৰিব লাগিব সেয়া ইংৰাজীকৃত প্ৰাচ্যৰ জনগোষ্ঠী নহয়, পশ্চিমৰ নম্ৰ ছাত্ৰ আৰু অক্সিডেণ্টৰ সফলতা আৰু বিফলতাৰ চক্ৰটো পুনৰাবৃত্তি কৰিবলৈ নিৰ্ধাৰিত, কিন্তু তথাপিও প্ৰাচীন অনাড়ম্বৰ শক্তিয়ে নিজৰ গভীৰতম আত্মাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰি, মূৰটো ওপৰলৈ তুলি লৈ পোহৰ আৰু শক্তিৰ পৰম উৎস আৰু তাইৰ ধৰ্মৰ সম্পূৰ্ণ অৰ্থ আৰু এক বিশাল ৰূপ আৱিষ্কাৰ কৰিবলৈ ঘূৰি।
  • শ্ৰী অৰবিন্দ, আৰ্য: এ ফিল’চফিকেল ৰিভিউ (জানুৱাৰী ১৯২১)ৰ শেষ সংখ্যাত, দ্য মডাৰ্ণ ৰিভিউ, ভল. ২৯ (১৯২১), পৃ. ৬২৬।
• কাৰণ জাতি কি? আমাৰ মাতৃ-দেশ কি? ই কোনো মাটিৰ টুকুৰা নহয়, না আলংকাৰিক বাক্য, নহয় মনৰ কল্পকাহিনী নহয়। জাতি গঠন কৰা সকলো লাখ লাখ এককৰ শক্তিৰে গঠিত ই এক শক্তিশালী শক্তি, ঠিক যেনেকৈ ভৱানী মহিষা মাৰ্দিনী এক বলৰ ভৰত একত্ৰিত হৈ ঐক্যত কৰা সকলো লাখ লাখ দেৱতাৰ শক্তিৰ পৰাই জন্ম হৈছিল। আমি ভাৰত বুলি কোৱা শক্তি, ভৱানী ভাৰতী, তিনি কোটি মানুহৰ শক্তিৰ জীৱন্ত ঐক্য।
  • Sri Aurobindo (Bhawāni Mandir) quoted in Issues of Identity in Indian English Fiction: A Close Reading of Canonical Indian English Novels by H. S. Komalesha
• ভাৰত জাতিসমূহৰ গুৰু, মানৱ আত্মাৰ গভীৰ ৰোগত চিকিৎসক; তাইৰ ভাগ্যত আৰু এবাৰ পৃথিৱীৰ জীৱনটোক পুনৰ গঠন কৰা আৰু মানৱ আত্মাৰ শান্তি পুনৰুদ্ধাৰ কৰা। কিন্তু স্বৰাজ তাইৰ কামৰ প্ৰয়োজনীয় চৰ্ত আৰু কামটো কৰাৰ আগতে , চৰ্ত পূৰণ কৰিব লাগিব।
  • শ্ৰী অৰবিন্দ, শ্ৰী অৰবিন্দ মন্দিৰ বাৰ্ষিকী (১৯৪৭), পৃ. ১৯৬
• ‘জাতিৰ ধাৰণা’ ভাৰতৰ কেতিয়াও নাছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা মই জাতিটোৰ ৰাজনৈতিক ধাৰণাটোকে বুজাইছোঁ। ই এক আধুনিক বৃদ্ধি। কিন্তু আমাৰ ভাৰতত জাতিটোৰ সাংস্কৃতিক আৰু আধ্যাত্মিক ধাৰণা আছিল।
  • শ্ৰী অৰবিন্দ, ইণ্ডিয়াছ ৰিবাৰ্থ, এলষ্ট, ক’নৰাড (২০০১)ৰ পৰা উদ্ধৃত। হিন্দু মনক উপনিবেশমুক্ত কৰা: হিন্দু পুনৰুজ্জীৱনবাদৰ মতাদৰ্শগত বিকাশ। নতুন দিল্লীঃ ৰূপা। পৃ. ৪৬০
• ভাৰত একমাত্ৰ দেশ যিয়ে ঈশ্বৰক চিনি পাইছে আৰু যদি কোনোবাই ঈশ্বৰক চিনিব বিচাৰে তেন্তে তেওঁ ভাৰতক চিনি পাব লাগিব।
  • ভেচেণ্টে এভেলিনো, এ ট্ৰিবিউট টু হিন্দুইজম : থ'টছ এণ্ড উইজডম স্পেনিং কন্টিনেণ্টছ এণ্ড টাইম এবাউট ইণ্ডিয়া এণ্ড হাৰ কালচাৰ (২০০৮), পৃ. ১৯৬
• যিগৰাকীয়ে বহু বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ শক্তিৰে সমৃদ্ধ উদ্ভিদ বহন কৰে, তেওঁ আমাৰ বাবে পৃথিবীয়ে বিস্তৃত হৈ আমাৰ অনুকূল হওক।

যাৰ মাজত সাগৰ, আৰু সিন্ধু, আৰু পানী, যাৰ মাজত আমাৰ খাদ্য আৰু কুঁহিয়াৰৰ মাটিৰ সত্তা আছিল।

• • অথৰ্ববেদ ১২.১-৬৩ৰ পৃথ্বী সূক্তৰ পৰখ উদ্ধৃত