কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্য

কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্য্য (ইংৰাজী: Kamalakanta Bhattacharya ; ১৮৫৩-১৯৩৬) অসমীয়া সাহিত্যৰ অৰুণোদয় যুগৰ অন্যতম এগৰাকী কবি অৰু প্ৰবন্ধকাৰ। ১৮৫৩ চনৰ ডিচেম্বৰত শোণিতপুৰ জিলাৰ বিশ্বনাথ চাৰিআলিৰ ওচৰৰ গড়েহাগি গাঁৱত তেখেতে জন্মলাভ কৰিছিল। তেখেতক 'অগ্নিকবি' বুলি অভিহিত কৰা হয়। ৰাজনৈতিক ভাৱাদৰ্শৰ দিশৰ পৰা তেখেত ঘোৰ জাতীয়তাবাদী আছিল। তেখেতে ১৮৭১ চনত বঙালী ভাষাক অসমৰ চৰকাৰী ভাষা সজোৱাৰ প্ৰতিবাদ কৰিছিল। ১৮৮৬ চনত কলিকতাত অনুষ্ঠিত ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ বাৰ্ষিক অধিবেশনত তেখেতে অসমৰ হৈ অংশ লৈছিল। ১৯২৯ চনত তেখেত অসম সাহিত্য সভাৰ সাধাৰণ সম্পাদকৰূপে নিৰ্বাচিত হৈছিল। ১৯২৯ চনত অসম সাহিত্য সভাৰ যোৰহাট অধিবেশনত তেখেতে সভাপতিত্ব কৰিছিল।। তেখেতে মহিলাৰ শিক্ষাৰ হকে মাত মতাৰ লগতে ১৯০৫-০৬ চনত স্বদেশী আন্দোলনত ভাগ লৈছিল।

উদ্ধৃতিসমূহ

1. আসামৰ সমান মূৰ্খ দেশ ক’তো নাই৷ ইয়াৰ ঘাই কাৰণ এই দেশত মাতৃভাষাৰ সাহিত্যৰ উন্নতি হোৱা নাই৷
2. সঁচা দোষখিনি দেখুৱাই দিলেই যদি শত্ৰু হবলগা হয়, তেন্তে মিত্ৰ হৈ থকাতকৈ শত্ৰু হৈ থকা বৰং উপকাৰহে।
3. ভাষাৰ বাপেক ভাব আৰু ককায়েক হ’ল জ্ঞান।
4. আমাৰ নিজৰ ভিতৰত কৰা জাতৰ অহংকাৰ আৰু বিদেশীৰ ওচৰত ভয়ত বিহ্বল হৈ কুকুৰৰ দৰে লেউ সেউ হোৱা স্বভাৱটি গুচিলেই আমি মানুহ হ’ব পাৰোঁ৷
5. যি মানুহে দৰ্শন শাস্ত্ৰ নপঢ়ে তেওঁৰ আচলতে একোৱেই পঢ়া হোৱা নাই৷ তেওঁ জন্তুৰ দৰে পৃথিৱীত মিছাকৈয়ে ভাৰ লৈ থাকিবলৈ আহিছে৷
6. সাহিত্যিকসকল যে প্ৰায়েই দৰিদ্ৰ তাক অনেক দেশেই প্ৰমাণ কৰে, কিন্তু দেশৰ মংগলসাধক সাহিত্যিকসকলেই জাতি গঠন কৰে৷
7. কেৱল মানুহে নিজৰ নিমিত্তে জীৱন ধৰা নাই, মানুহে মানুহৰ নিমিত্তে জীৱন ধৰিছে৷
8. প্ৰকৃতিৰ নিয়মেই হৈছে, সামঞ্জস্য, সকলো সমান হৈ থাকিব লাগে৷ গছ বাঢ়ি লগৰ গছবোৰতকৈ ওখ হ’লেও তাক বতাহে ভাঙি পেলায়৷